Een van de dingen die ik regelmatig doe is een wandeling maken hier in de wijk. Standaard gaat mijn fototoestel mee, want je weet maar nooit wat je tegenkomt... Mooie bloemen, een verweerde stuk hout, kleurige steentjes, ik fotografeer het allemaal. Ze zijn mijn schat, wachtend om in een creatie te verschijnen.
Zo had ik een foto van een 'saaie' stoeptegel, die ik opvrolijkte met een felgekleurde hortensia. Zo zou de stoep er toch een stuk leuker uitzien, niet waar?
Soms ontdek ik op mijn wandelingen iets heel anders dan een mooi foto-moment. Zoals twee weken geleden. Ik liep langs een zitje bij iemand in de voortuin en vlak daarna was er ineens dit zinnetje in mijn hoofd: "Het stoeltje stond er al weken heel uitnodigend te zijn."
Als ik in de schrijfmodus ben, zoals ik dat zelf noem, kan dat zomaar gebeuren. Dan heb ik mijn verhaal-luister-oor open. Nieuwsgierig naar wat er voor verhaal bij hoorde kroop ik later achter mijn computer, om het op te schrijven.
Het is een lief klein verhaaltje geworden, dat ik graag met jullie wil delen.
Juffrouw JaGoedHoor en het stoeltje met het oranje kussen
Liefs,
Maureen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je wel voor het lezen! Ik zou het leuk vinden om te horen wat je vindt. Schrijf je reactie hieronder.