dinsdag 2 oktober 2012

Love is all that matters

Love is all that matters
Er zijn van die dagen, dat de dingen anders lopen dan dat ik voor ogen had. Met een uiteindelijk resultaat dat zo onverwachts is. Dat ik van tevoren nooit zo had kunnen bedenken... 
Met de vurige wens om 'weer eens iets moois te maken' zet ik mij achter mijn laptop. De harde schijf zoemt zachtjes, dat is mijn schatkamer. Zoekend naar de juiste plaatjes klik ik van het een naar het ander. "Dit is wel wat, of zal ik deze... hmmm, hier kan ik vast wel wat mee." Ik probeer wat uit, schuif baksteenfoto's over bloemen, spiegel eens wat. Het zint me niet. Ik kijk nog eens naar een oude creatie, open nog meer foto's, weer uitproberen. Het wil niet echt lukken.
Ik besef ineens dat ik zit weg te zakken. Mijn energie begint op te raken.
Ik vraag me even af wat er gebeurt. Lang hoef ik er niet bij stil te staan. Ik zit 'mijn best' te doen.
Om weer ruimte te maken klik ik vastberaden alles weg wat ik open heb staan. Te veel tegelijk willen, geen echt idee hebben, voor mij werkt het niet. En vooral: ik doe het niet vanuit mijn gevoel. Ergens in mijn achterhoofd ben ik bezig met: "Wat zouden ze mooi vinden?" Wie die 'ze' is.....?
Daar is het keerpunt. "Wat zou ik mooi vinden?" vraag ik me af.
Met die vraag duik ik in het bestand met 'papiertjes'. "Als ik eens iets maak naar het voorbeeld van een ander. Iets wat ik zelf mooi vind en zelf zou willen maken. Dan ben ik in ieder geval met iets bezig, wat ik graag wil."
Dat geeft me weer wat nieuwe energie.

Ik klik naar mijn archief 'papiertjes. Al snel wordt mijn oog werd getrokken door een azuurblauw papier met een mooie structuur. Met het bestand open aan de ene kant en een leeg bestand ernaast creëer ik een soort kopie. Het wordt altijd anders dan het origineel. Dat is goed, het is een uitgangspunt.
Al werkend voelde ik het weer stromen. Het lukt. Het resultaat maakt me blij. Na het ene papiertje volgen er zelf nog twee. Met dezelfde scrapbook kit nog steeds als inspiratie volgen gestreepte en doorzichtige bollen, en hartjes.
Tijd om te genieten van wat ik heb gecreëerd. Dit is ‘van mij’. Ik schuif één van de papiertjes in een nieuw, leeg bestand en leg de hartjes erin. Het ziet er direct leuk uit. Zo ga ik verder. Op weg naar een nieuwe creatie.
Als het af is, krijg ik zin om er een woord in te zetten. “Love” is het eerste wat in me opkomt. Zou “Love is in the air” wat zijn? (Gisteren gezien op tv, vandaar denk ik). Nee, ik houd het bij “Love” en schuif wat met het woord, kopieer het nog eens. Het is het nog niet helemaal.
Tot dit me invalt: “Love is all that matters”.
Alles valt nu op zijn plek.
Liefde is het enige dat er toe doet.
Het is klaar.
Ook vandaag, voor mij. Met liefde van mij, voor mij, door mij gemaakt.
Daar ging het om.
En nu is het tijd om deze liefde aan je doorgeven.

Liefs van Maureen